ben İstanbul’u çok sevmezdim
içinde şimdi sen varsın diye sevdim
senin ayak izin var kaldırımlarında
senin kokun var esen rüzgarında
senin tadın var denizinin tuzlu suyunda
ben İstanbul’u çok sevmezdim
şimdi sevmelerim bilirmisin nedendir
bana aşık bir yürek orda atıyor diye sevdim
kumsalında ayak izin var diye
simit attığın martılar belki üstümden uçar diye
bana dair düşlerini İstanbul da kurdun diye sevdim
ben İstanbul’u çok sevmezdim
İstanbul gelince aklıma sen geliyorsun gözümün önüne
seni çok sevdiğim için ben İstanbul’u çok sevdim
kalabalıklar içinde aradığım sendin
bir elini kaldırsan o an seni görecektim
ben seni içimin İstanbul’un da hissedecek kadar sevdim
ben İstanbul’u çok sevmezdim
İstanbul da bir sen bana aitsin diye
ben İstanbul’u dünyalar kadar seni dünya dan da çok sevdim
beni ne kadar seviyorsun denince çocuklara hani cevap hazırdır ya
kollarını açarak iki yana bu bu kadar çok dünyalar kadar derler ya
ben seni dünya dan çok ahrette Cennet’im Cennet’im gibi sevdim...
13:53 31 Mart 2015
MeLekçe Yürek Sesi
Kayıt Tarihi : 22.4.2015 15:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!