Ben uyumadım oysa
ay geceyi bölüp uyurken,
denize suya karıştım
balıkların ardında türler tükenirken.
Ben çocuktum oysa
ellerim kocaman büyürken,
yüreğime dünya sığardı,
depremler aklımı alırken.
Ben Istanbul'dum oysa
yalnızdım gölgesinde kulelerinin,
bekçisiydim aç gezen kedilerinin.
Sen şaşkın bakarken denizin köpürüşüne
ben melankolik bir şairdim
tutunurdum kirli mavi gökyüzüne....
Kayıt Tarihi : 28.2.2019 16:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
