Ben İstanbul'dan Ayrılıyorum

Çapraz adımlarla düşe kalka beraberce yürüdük
Sakın öpme beni dudağından akan zehirli öpücük,
Senin için ekmedim, senin için kazımam umudumu...

Galata kulesine yürüdüm başım dik yüreğim buruk,
Madem yerine getirmeyecektik neden hayal kurduk;
Şimdi sen değil İstanbul bile kaçıramaz huzurumu...

Basit kelimeler sarf etsende, bu resmen bir cinayet,
Yar beklerdim ama aşkımdan beklemezdim ihanet;
Örtmeye çalışma boşuna alıyorum teninin kokusunu...

Sevgili bekle ne olur aşk şarabım bitene kadar kal,
İşte burada yalnızım benide kara maskenin altına al
İstanbulla bir oldun kahpece haram ettin uykumuzu...

Yokluk içinde varlık çekip bölüştüm senle ekmeğimi
Boğazmı derin sana başkasının dokunduğu gerçeğimi,
Güneş yedi tepeye vurunca elbet bulacağız yolumuzu...

Önümde boğulsan bile inan sana vermem bir selam,
Sabah oldu yaramı toparladım elde pusula yola devam,
Sevdim, yükselme sen dahil kıramazsın umudumu...