Vatan bana burcu burcu kokarken,
Ben,uzaklardan Istanbul'a bakiyorum.
Kacip giden cocuklarin yaninda,
Ben,yinede Istanbul'a bakiyorum.
Uzaktan gelmisim,topragim yok,
Renkli renkli insanlari cok,
Vatanimdan baska,guzel yer yok,
Ben hep,Istanbul'a bakiyorum.
Gokyuzunden done done inerken,
Kenarinda mavi deniz gorurken,
Bir de Topkapi sarayini gorurken,
O guzelim Istanbul'a bakiyorum.
Istanbul benim hep kalbim,
O nunla baslar,hep,topragim,
O benim ana vatanim,
Ben hep Elbistan'a bakiyorum.
Ormancim vataniyla ogunur,
Goklerden bile guzek gorunur,
Yavrularim gurbet elde bilinir,
Onlar da vataniyla sevinir,
Onlarla ben,Istanbul'a bakiyorum.
07.12.08
Fransa
Kayıt Tarihi : 17.4.2009 01:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Ali Cirik](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/04/17/ben-istanbul-a-bakiyorum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!