Ben İstanbul Şiiri - Turgut Reis Reisoğlu

İlk konağım Yarımburgaz mağara
Öbür yanda, halkedon ve megara
Hiç bitmedi bu başımdan yaygara
Justinyen’de, konstantin’de sor beni

Byzantion, konstantinye dediler
Bu yetmedi bin bir isim verdiler
İslam ile İstanbul'a erdiler
Roma ile Osmanlıdan sor beni

Akropolis, hipodrom’la beslendim
Ayasofya, Sur, kemerle süslendim
Hisarlarla, camilerle yükseldim
Saraylarda, Çarşılarda çöz beni

Birçok ırkla desen desen işlendim
Her mezhepten tüm dinlerden hoşlandım
Mabetlerde, camilerde seslendim
Hahamlarda, İmamlarda duy beni

Odla yandım, depremlerle sallandım
İsyanlarla, savaşlarla kanlandım
Her seferde küllerimden canlandım
Cibali’de Genç Osman’da bil beni

Sevdalılar sahilimde gezerdi
Mimar Sinan bende tarih yazardı
Meltemimde, Nedim şiir yazardı
Musikide, mimaride sez beni

Mavi boğaz gerdanımdır boynumda
Altın boynuz yatmaktadır koynumda
Asalet var, letafet var soyumda
Yedi Tepe diyarında gör beni

Gül çiçekle, lalelerle allandım
Köfte, boza, baklavayla ballandım
Her geçen gün şarap gibi yıllandım
Sultanahmet, Kanlıca’da bul beni

Dikilitaş, kız kulesi adadan
Pier lotti, feshane’den Riva’dan
Dolmabahçe yadigârdır atadan
Âlem benim doya doya gez beni

Üç kıtanın payitahtı miriyim
Ben İslam'ın halifesi piriyim
Tüm dünyada yekta, eşsiz biriyim
Mukaddesim Emanetim say beni

(Edirne Şubat 2010)