Ben ise Şiiri - Emir Hanoğlu

Karadeniz Marmara ile öpüşüyor vuslat körfezinde,
Sarıyer’de oturmuş aşklarını gözlüyorum.
İki kıtayı bölen bir sevda var önümde,
Ben ise aşkım ele avuca sığmaz zannediyorum.

Köprünün ortasında durmuş izliyorum Asi’yi,
Musa’nın asası ayırmış onu yârinden,
Nafile yebrem çekip akmak istiyor geri,
Ben ise Akdeniz kıyısında yakınıyorum hasretten.

Yalı boyunca yürüyorum Yeşilırmak önünde,
Kaç medeniyet barınıyor kim bilir bünyesinde.
Milyon yıllardır gidiyor bıkmadan Çarşamba’ya,
Ben ise on senelik aşkı bırakmışım arkamda.

Mezopotamya’nın kalbine indim Mardin,
Serçe,martı,güvercin sanki burada üç din.
Beraberce uçuyorlar kimseye aldırmadan,
Ben ise farklarımı sayıyorum yanımdaki kadından.

Tuna’nın İncisi’nin tepelerinden bakıyorum,
Viyana’yı, Slovakya’yı aşmış Sulina’ya gidiyor.
Tüm savaşlara inat kaç memleket kucaklıyor,
Ben ise merhametimi kaybetmiş affedemiyorum.