Ben işçiyim Şiiri - Erkan Özayça 2

Ben işçiyim
Tozlanmış saçlarımın arasından rüzgarı hissetmem çok zor
Nasır tutmuş ellerimde ellerin kaybolur
Belki de kedinin tırnağında kansız can çekişir gibi olur ellerin
Ben işçiyim
Ben de sefanın paralısından bulamazsın
En büyük zevkim bir deniz kenarında yarım simitle çayı yudumlamak
Denizde kaybolan umutlarımı dalgalarda yakalamak
Ben işçiyim
Senin ipek saçlarına yakışmaz saçlarım
Bir siyah atın terkisinde parlayan ışık gibi taranmış saçların çok gelir saçlarıma
Yumuşak ellerin çok gelir ellerime
Pahalı bir restoranda seni bulurum
Yudumladığın şarabın her bir zerresinde çağlar
Sen kadehi bitirince ben kaybolurum
Ben işçiyim
Hayata kızmaktan çattığım alnımın çatlaklarında seni barındırmaktan başka çarem yok
Ancak o çatık kaşlarımda saklarım seni
Hayalin bende saklı
Yumsam da gözlerimi
Iki buruk sözden başka sözüm olmaz
Öyle süslü sözler bekleme benden
Böyle sert durduğuma da bakma
Hayat için değil senin için
İki damla da olsa yaş düşer gözlerimden
Ben işçiyim
Yüküm çok ağır
Sen de sefa saklı
Bende kahır