Ben İnsanoğluyum Şiiri - Bünyamin Aydın 3

Dün doğdum, bugün yaşıyorum yarın gidiyorum
Bir ömür karnımı doyurmak için didiniyorum
Böyle tekil bakınca hayvanlara benzesem de
Bir yorum, bir akıl eki takınca kendimi avutuyorum

Gayet tuhaf olsam da bir o kadar da netim
Dünyayı değiştirdin deseniz şayet, bir parça etim
Bazen saçmalıyorum akıllıyım dediysem de Duygularım bazen kalabalık içindedir, bazen yetim

Kainatta, devasa okyanusta, damla gibi yerim
Oysa minik ağzım, el yordamla nice filler yerim
İçim boş, zayıf, hafif olduğumu bilsem de
Damla düştüğüm toprakta okyanus olup biterim

Bir emir ile yüzlerce canı hayattan silerim
Bir ilim, bir niyetle nice umutları bilerim
Bir hareketle hektarları yakıp kül etsem de
Emekle tohumları besleyip yüce yeşiller dilerim

Uzatmaya gerek yok işte, ben buyum
Unutmak ve nankörlüktür kötü huyum
Bir zakkum ağacı kadar bile değil boyum;
Toprağa bir beden borçluyum,
Ben insan oğluyum

Ağustos 2020