Ben insanım.
Düşeni kaldırırım.
Yoksula yardım ederim.
Yetime kol kanat açarım.
İyilikte yolumu şaşarım.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
insan olmak insan kalmak bu dünyada çok zor
Ben insanım.
Dedikoduyu sevmem.
Bilgi aşığıyım.
Kitap kurduyum.
İlim, irfan sahibiyim.
Ben insanım.
Din ayırımı yapmam.
Herkesi kardeş bilirim.
Bağrıma basarım.
Onları tenkid etmem.
--
Sizinle hemfikirim herkes böyle insani niteliklere önem verse ne bir kalp kırığı ne asık bir yüz ne gözyaşı ne savaş olurdu bencillik insanoğlunun hamuruna öyle bir işlemiş ki kimden bir kaç gram çıkar sağlarım düşüncesiyle hareket ediyor ve arkadaşlıklar,dostluklar komşuluklar günden güne yapaylaşıyor hatta nesli bitmek üzere iyiliğin'iyilik kötülüğe baka baka kararıyor'Dilerim sevgi ve saygı denen kavramlar geri döner...ŞİİRİNİZ ÇOK GÜZELDİ..SAYGILAR...
'Ben insanım.
Yaradan'dan ötürü, herkesi severim. '
Yunus'un, 'Yaratılanı hoş gördük
Yaradan'dan ötürü' dizeleri aklıma geldi hemen..
Yunusvâri, çok hoş bir şiir olmuş.. Tebrikler...
Ben insanım
Bu pâyeler, benim görevim.
Bunu bilirim.
Etrafıma bakarım.
Buz keser, bedenim.
Şaşarım.
Şiirlerde kalan, insanı özlerim.
Allah affetsin.
Bu nasıl insanlık, kahrolurum.
Yanarım.......
Allah gönlünüzde tasarladıklarınızı nasip etsin.ÇOk güzel ifadeler .saygı ve muhabbetlerimle...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta