Ben İmralıyım Şiiri - Erol Başçı

Kaç bin yıldır yaşarım ben, alıştım tuzlu suyuma
Sessiz, sakin, biraz bakir, bakarım Anadoluma
Haritada unutulmak, fazla gitmez de zoruma
'Gelin' diye ihaneti, sokmasaydınız koynuma

Şehidim! gücenme bana, benim de kafam karışık
Sabır dilemem anana, o gözyaşına alışık
Bir çıban ki yüreğimde, sanırsın tahtta yılışık
Kesip atamasamda bil..! Bu can kefenle barışık

Neden kan kırmızısı ki kıyımı döven dalgalar?
Hangi şehadetten taştı, verdikçe canlar, kavgalar?
Asırlarca zerre kopmaz, bu mağrur kayalar, taşlar
Nasıl unufak oluyor, nasıl eğiliyor başlar?

Ey gökyüzümün mavisi, denizi değiştirensin,
Bırak.! Marmaramın rengi, şehit kanıyla bezensin
Yaprağım, ağacım durun.! , Bekleyin, arz silkelensin
Çatlasın taşım toprağım, bu ihanet temizlensin

Cezir zamanı Marmaram,haydi hazırlansan artık
Baki değilim dünyada, değil mi ki yaralıyım?
Öyle bir met ile gel ki, ne varsa sürükleyip, yık!
Bu utancı götür benden, ben gururlu İMRALIYIM