Ben İmkansızlıklar İçinde Sevdim

Hayata dair umutlarımın bitmekte olduğu,
Kendimi yapayalnız hissettiğim,
Korkularla,çelişkilerle dolu,
Kimin kim olduğunu,
Karıştırdığım,
İnandığım tüm insanların maskelerinin düştüğü,
Bir anda çıktın karşıma.

Sevdim çok sevdim,
Bugüne dek bilmediğim,tatmadığım şekilde sevdim.
Tüm nostaljik şarkılarda olduğu gibi sevdim.
Kah sevemedim karagözlümle,
Kah nasıl geçti habersizle sensiz geçen yıllara ağladım.

Bir köşe başına,
Bir şehrin dört bir yanına
Çay bahçelerine, dağına tepesine,denizine,sahiline,
Kültür parkına,
Evlerine sindi kokun,
Bir yandan için için yanıyor yanıyor bu gönlüm dizeleri,
Bir başka yerden ise hayat sevince sevilince güzel sesleri geliyor.
Karakolda ayna var bile çalıyor kulaklarımda,

Bile bile imkansızlıkları,
Bir gün mutlaka desek bile o günün gelmeyeceğini
Saçlarımı okşayan ellerini,
Kimi zaman yeryüzündeki en merhametli,en müşfik adamı oluşunu,
Kimi zamansa en hoyrat hırçın kıskançlıklarını sevdim.
Sana güvenmeyi sevdim.
Sana her şeyimi emanet etmeyi sevdim.
Bana anlattığın tüm masalları hatta ağustos böceğini sevdim.
Zümrüd’ü Anka Kuşu’nu sevdim.
Mutluyken dolu dizgin sensizliği düşünüp bir anda akan gözyaşlarımı sevdim.

Bırakma ellerimi,
Ben de seninkileri bırakmayacağım diye,
Birbirimize verdiğimiz sözleri sevdim.
Koşa koşa yanına gelmeyi,
Geçen zamana ayrılış anlarına bilenmeyi,
Ama bir sonra ki gün için planlar kurmayı
Sevdim.

Biliyorum ki sevdiğim,
Bir göçeceğiz bu dünyadan,
Ama ben o veda zamanına dek,
Senle beraber mutlu,beraber yaşayacağımızın hayalini sevdim.
Kendimden önce sana dua etmeyi sevdim.
Senin de kendin için isteyemediklerini,
Dualarında benim için istemeni sevdim.

04/05/2012
Bursa