‘sen’ ile sen ‘
Önümde, ruhun sarkacındaki ayna,seni değil, sensizliği değil, asıl bensizliğin yansık suretlerini hüzne şifreliyor.
Ben aşkın hep Ortadoğusuyum. Sol yanımda Hazar, Fırat, Nil,Kızıldeniz olmuş.Sağ yanımı sorma,vefa ile cefa arasında Ren ırmağında renksiz gidişleri tümlüyor.
Öylesine yaşamların şehre sinen kokularında susamış günler ekliyorum takvimlerine.
Huyundan vurmalıyım turuncu yalnızlığını. Benden kaçışın mor ötesinden metafiziğin simerenyasını kurmalıyım.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
