‘sen’ ile sen ‘
Önümde, ruhun sarkacındaki ayna,seni değil, sensizliği değil, asıl bensizliğin yansık suretlerini hüzne şifreliyor.
Ben aşkın hep Ortadoğusuyum. Sol yanımda Hazar, Fırat, Nil,Kızıldeniz olmuş.Sağ yanımı sorma,vefa ile cefa arasında Ren ırmağında renksiz gidişleri tümlüyor.
Öylesine yaşamların şehre sinen kokularında susamış günler ekliyorum takvimlerine.
Huyundan vurmalıyım turuncu yalnızlığını. Benden kaçışın mor ötesinden metafiziğin simerenyasını kurmalıyım.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
