Ben’im Aşk Şiiri - Hayrettin Taylan

‘sen’ ile sen ‘

Önümde, ruhun sarkacındaki ayna,seni değil, sensizliği değil, asıl bensizliğin yansık suretlerini hüzne şifreliyor.
Ben aşkın hep Ortadoğusuyum. Sol yanımda Hazar, Fırat, Nil,Kızıldeniz olmuş.Sağ yanımı sorma,vefa ile cefa arasında Ren ırmağında renksiz gidişleri tümlüyor.
Öylesine yaşamların şehre sinen kokularında susamış günler ekliyorum takvimlerine.

Huyundan vurmalıyım turuncu yalnızlığını. Benden kaçışın mor ötesinden metafiziğin simerenyasını kurmalıyım.
Azdan dahası azdır demenin gizil çoğullarında oğul yapmalı çekemediklerim.
Adım terbiye edilmemiş musonlara esrik.
Benim ile iç benim arasında rüzgar; aşksızlığın çatılarını uçurmaktayım…
Tufandan sensizliğe, sessizlikten tufanına tuhaf özlemler özetlemekteyim.
Ne yana eserim,ne yanda eserim sensin benim eserim.
Eser, geçmekle, esmeden geçmenin geçimsiz nöbetlerinde beklemenin mermesi
Bitti.

Benden geçilecek,sen’e geçmenin göçmen kuşlarım var. Beni sensizliğe uçurmaktayım.

‘ben’ ile ben

Biçareden çareye geçmekteyim. Hoyratlığın soytarılığından dük oldum kralsiz bıraktığın aşk bahtımında tahtına.
Pervasızlığımın permalarını toplayan zülfün yok. Taranmamış heveslerimi uzatacak sıcağın yok.
Tahammüllerin vaadi geçti!
Vadesiz, sensizlikteyim.Faizlerinden birikim yapıyor günahlarım. Beni Ebu Cehil yapma.Beni işvelerinle müşrik kılma.
İçim dar bir darlığın dinginliği.Yerim ile yarim arasında dardayım.
-Gönenmiş günlerime azizem yok.
Aşk için; aşktan,yoktan,çoktan,senden geçmekteyim,
Varı varedene, yoku yok edene,seni benden koparana değil asiliğim.
Tanıdığım, tanımadığım, bildiğim, bilemediğim, sevdiğim,sevemediğim, özlediğim özlemediğim gördüğüm, görmediğim.. dokuduğum, dokunmadığım her duygunun dem halinde seni içiyorum.
-karıştır sevdaları,köpük köpük aşk erisin.
benim aşkın künyesi, ben’im aşk …
Şafaklarımda çentik attığım günlerin hasımlığı. Hasmım sensin, hasretim sensin, vazgeçemediğim sen…

- bir kereydi sevmek, bir kere…
- Bütün büyük aşklar bir kere.
- Bir kere bir sensin ,iki kere iki benim; çünkü hem seven, hem unutamayan benim.
Züleyha’nın saçlarını taradım kıskanma.Leyla’nın la dudağından öptüm kıskanma. Şirin’nin vav halinde kaldım kıskanma; ama kime gitsen senin elif halin tümler en sevda halimden. Kimi görsem sen, kimi sevsem sen, kimde kalsam sen.

Meltemlerimin uğultusunda sustum.
Halden hâle döndüm,dündüm ben. Gelecek sensin. Vakti asırlara boyadım, boyadım bilemediğim gerçekleri.
Memleket/in memesinden süt emmeyeli çok oldu. Oysa senli bir bebektim, gönül leğeninde benimi yıkamanı istedim.
Işıklar gitsin,fanusun efsunların aydınlatsın beni.
Seni benzettim Züleyha’ya. Benim benzeyecek Yusuf halim yok. İstanbul’da beni aşk kuyusuna atacak güzel de yok.
Dedim ya bakamadım doya doya seni yaşadıklarıma.
-O gün bugünse, bügün hangi günün nu halindesin,tenine bensiz hangi rüzgar esiyor. Bir özleme kalbinden seni özlediğimi anla.
Ben, biraz büyüdüm ben… Benim aşk…