Ben ilk defa sende anladım,
bir insanın gözlerinden şiir dökülebileceğini…
Karanfil kokusunun lezzetini,
İlk kez tattım gülüşlerinde…
Hani sokaklarda aç biilaç oynayan çocuklar vardır.
Neşeli tavırlar sergilerler,
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Değerli yorumunuz için teşekkür ederim
İlkler hep böyle ayrıcalıklıdır, özeldir, farklıdır daha sonralarda benzer veya farklı şekilde yaşansa da ilkler farklı oluyor dedim ya aynen öyledir. Ama bu ilk de aynı güzellikte dizelere yansıtılmış okurken insan adeta yüreğinde hissediyor, okura hissettiren kalemi ve kalem sesi yüreği gönülden kutluyor tam puan diyorum. Saygı ve sevgilerimle kalemin daim ilhamın bol olsun dilerim duyması gereken de duyar...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta