Ben ilk günkü yerdeyim: Hani kışa ara vermiştik.
Kalbim gözlerine dûçar oldu, sen gönlüme muhacir.
Ben ilk günkü yerdeyim: Hani ellerin üşümüştü.
Nefesim har oldu, ellerim esir.
Ben ilk günkü yerdeyim: Hani sofraya oturmuştuk.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta