Ben İçmeden Yazarım Şiiri - Yılmaz Arslan

Ne şarap içerim, ne damla rakı
İçmeden yazmanın var mı bir farkı
İçkiye ne lüzum, gelirse ilham
Yürekten dökülür şiir ve şarkı

İçince siyahlar ak mı oluyor
Vicdanlar arınıp, pak mı oluyor
Gönülden gönüle çekilen tele
Şişeler asılıp tak mı oluyor

Gönülden görünce yazmaz mı kalem
Şaire ne gerek meyhane, âlem
Çiğ düşmüş çiçeğe, buğulu göze
Bakınca görünür bir cümle âlem

Gönül bir taşarsa, arar mı kaynak
Duygular sel olur, heceler sağnak
Süzülür akar da görünmez yerden
Ne bir destek ister ne de bir yamak

Şiir âşıkların derin nefesi
Nesneye yansıyan mânânın sesi
Açılır perdeler kalkar ortadan
Fizik ötesinden inler nağmesi

İçmeden yazılmaz derler şaşarım
Ben aklımı üstün tutar yaşarım
Hiç ihtiyaç duymam kadehe, meye
Kendimi kendimde bulur coşarım.