Viran oldu bağım yüce dağlarım,
Üstümden el çekti nerde sağlarım?
Gülüyorken görüyorsun her zaman
Bilemezsin ben içime ağlarım.
Şimdilik yaşarım sanmaki öldüm
Sadece birazcık sarardım soldum
Kederi hüzünü yüreğe gömdüm
Ben gülerken hep içime ağlarım.
İstemem kimse umutsuz olmasın
Kefenli nâşım tabutsuz olmasın
Kimse beni görüp mutsuz olmasın
Ben ölürken hep içime ağlarım.
Sezâiyim artık cânsız cânânsız
Bir derde düşmüşüm bakın dermansız
Zindanlara girdim haksız fermânsız
Geceleri hep içime ağlarım.
Kayıt Tarihi : 28.7.2020 11:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!