*Ben içimde Bensizim* Şiiri - Ramazan Ateş

Korkuyorum, sanki bir şeyler oluyor bana.
Gözlerimi kapatıyorum, ürperiyorum.
Ana, çok korkuyorum, ben korkuyorum baba,
Kimsesizim, yalnızım, ev içinde evsizim.

Kulağımı tıkıyorum, çığlıklar geliyor,
Sanki biri, bıçağıyla beynimi deliyor,
İçimi çekiyorum ve de ürperiyorum,
Ev içinde evsizim, açıkda yaşıyorum.

Korkularım kat kat oldu, içime sığmıyor,
Başım avuçlarımda, içimi seyrediyorum,
İçimde korkunç deprem var, dizlerim titriyor,
Ev içinde evsizim, enkaze dönüyorum.

Kendimle kavga edip, saçlarımı yolmuşum.
Niye çok korkuyorum, bilmem ki ne olmuşum.
Her gelen bir taş atmış, ben orda boğulmuşum,
Ev içinde evsizim, odamda kaybolmuşum.

Babam hep derdi bana, kendine gel sen oğlum,
Ben kendimdeyim ama, kendimi arıyorum.
Başım avuçlarımda, içime bakıyorum,
Ben içimde bensizim, yok oldum sanıyorum,
Arıyorum, arıyorum, yok bulamıyorum.