Ben İçerken... Şiiri - Şair Fındık

Ben içerken düşünmem şarap neden kırmızı
Kaden zarif, sevgili narin mi
Yanında en güzel ne gider
Kadınım ne der halime
Ben içerken düşünmem...
İçtikçe çözülür dilim
Mayhoş oldukça dilim bedenim
Kaldırmam başımı,kapatmam gözümü
Dönersen başım dünya gibi, düşerim
Ben içerken düşmem...
Herşeyi bilir olmam ben
Kimseyi kıskanmam, kadere el uzatmam
Kadehi kaldırdım mı kedere karşı
Güneşin batışına ah etmem ben
Ben içerken isyan etmem...
Kırmızı kanıma karıştıkça
Esip gürlemem ben
Namusa, şerefe söz etmem ben
Soframda ki kadının gözüne
Biter diye şişenin dibine göz dikmem ben
Ben içerken tok içerim...
Olup bitene küfür etmem
Boş kadehe işaret etmem ben
Anlatılana dilsiz dinleyen
Anlattığıma sağır söyeleyen olmam ben
Ben içerken edepsizlik etmem...
Masadan ayık kalkmam ben
İskemlemi düşürüp kalkmam
Kadehte zerre şarap bırakmam
Dost giderken araksından bakmam ben
Ben içerken kendim de içerim...
Ben içerken düşlerim
Anıyı, hatırayı bir kez daha süslerim
Geçmiş güne, bugüne selam verir
Yarın ki yerimi,
Ben içerken belli ederim...