Ben İçerdeyken Şiiri - Lokman Hamitoğlu

BEN İÇERDEYKEN

Ben içerdeyken
Zincirler şaha kalkıyordu
Umutsuzluk
Çaresizlik
Naçarlık şaha kalkıyordu
Duvar dibine oturuluyordu
Saatler işleniyordu
Çantalar örülüyordu
Küfürler ediliyordu
İsyanlar çıkartılıyordu
Kumar oynanıyordu
Garipler eziliyordu
Garipler kollanılıyordu
Kavgalar ediliyordu
Kavgadan kaçılıyordu
Kavgalar izleniyordu
Ben
Bense seni düşünüyordum. . .

Ben voltadayken
Kimileri uzun
Kimileri kısa volta atıyordu
Kimi “ Sinop” voltasından takılıyordu
Uzayanlar oluyordu
Hayınca bakanlar
Tezgah kuranlar
Emanet yapanlar
Ağıt yakanlar
Ağlayanlar
Ağlamayıp gülenler vardı
Başların çoğu eğikti
Üzüntüler gözlerden okunuyordu
Sigara sigarayla yakılıyordu
Kabadayılık yapılıyordu
Delilik yapılıyordu
Voltada düşen oluyordu
Tespih sallayan
Dua okuyan
Türkü söyleyen oluyordu
Ben
Bense seni düşünüyordum. . .

Ben ranzadayken
Kimi Kur’an-ı Kerim okuyordu
Kimi Namaz kılıyordu
Kimi uyuyordu
Hıçkıra - hıçkıra ağlayan
Mektuplar yazan
Kitap okuyan
Bulmacaya takılan
Bağlama çalan
Gazeteye bakan (!)
Gazeteyi okuyan
Siyaset yapan
Hapislikten yılan
Hapisliğe aldırmayan
Kahrolanlar vardı
Bende kahroluyordum
Beni kahreden
Ne hapisliğim
Ne kelepçeler
Nede uğradığım haksızlıktı
Beni kahreden hasretti
Hasretindi! ...

Lokman HAMİTOĞLU