Ben İçerdeydim Şiiri - Mustafa Önder

-Kızıma-
Baharın dellendiği günlerdi,
Badem ağaçları
Patır patır çiçekte,
Senin gözlerin gelecekte..
Ufak tefektin,
Biriciğimdin
Ve ben
İçerideydim...
Sen okuldaydın kızım;
Üniversite kavgasında
Ve ben damdaydım.
Parmaklıklar vardı arada,
Babasızlığın vardı yavrum..
Yanında sadece anan vardı..
Anacığın,
Sırılsıklam bir yastığın
Geceler boyu işkencesine dayandığı,
Hasretini cıgaraya sarıp sarıp yolladığı
Anacığın vardı..
Sana öpücük yollayamadım kızım,
Ranzamda fotoğrafın,
Kapıaltında hep adın kaldı..
Sen nasıl çocuktun,
Hayatta ağlamazdın kızım!
Bayram gelir,
Hüzün gelir,
Radyolardan ince ince sızın gelir,
Hayatta ağlamazdın!
O gün yine bayramdı kızım,
Görüşteydim,
Mektubun fotoğrafa döndüğü yerdeydim,
Yüreğinin,
Ellerinin,
Gözlerinin maltada kaldığı yerdeydim..
Ağzı açık mektuplar getirdi
Zalim postacılar sana...
Sen hiç ağlamadın kızım,
Yine bir bayramda,
Ellerini, gözlerini, kokunu
Bir zarfa koyup yolladığında
Senin yerine ben kahırlanmaktaydım!
Canım kızım,
Sen okulda,
Ben yüreğinin yettiği yerde,
Ben içerdeydim!

27.06.1994/Burdur Cezaevi