Ben'i Adem Şiiri - Nuh Yıldız

Ya Allah, Ya Rahman, Ya Rahim
Evet, sen benim Rabbimsin ben senin Kulunum
Dedim inşallah kalubelada
İki kez secdeye varmışımdır inşallah İlahi divanda
Aslımı bilirim, Âdemin soyundan
Halk edildim, onun hamurundan
Mülkün sahibi tarafından
Başım yerle bir olmalı
Dizginlenmeli, kibirler, gururlar
Hatırımdasın ağlarım, için için, cezbedeyim
Gözyaşlarım karışır, tufanlara
İlahi emirle Nuh’un gemisindeyim

İnsan İdrak ederse yaradılışını
Dönmek yok, hikmeti İlahiden
Herkesin mabudu, herkesin kendine
Ben âlemlerin Rabbine taparım
Tutuşurum gönlümdeki ilahi aşk ile
İbrahim’in, ateşinde yanarım

Bedenimde sularım çekilmiş, kurumuşum
Sanki kızgın, sıcak çöllerde kalmışım
Ağıtlarım, figanıma karışır
Destanlaşırım, seni tespih eden dillerde
Can vermese’ de çatlayan dudaklarıma
Yusuf’u barındıran, susuz kuyudayım

Tahammül edemem haksızlıklara
Mizandan korkar, adil olmaya çalışırım
Duygular seliyle akıp, bazen coşarım
Kurtulmak için, zulmetten
Musa’nın peşinden yetişmeye koşarım
Kızıl denizin ortasındaki mucize yoldayım

Bir oraya, bir buraya hep koşmaktayım
Ararım onu her nefeste her demde
Ol emriyle verdiğin canımı, senin uğuruna kurban ederim
Dileğinle inşallah İsa’nın çarmıhındayım

Putperestlerin içinden sıyrılıp gitseydim
Resulullaha atılan taşlara, kalkan olsaydım
Kâh Bedirde, kâh Uhutta, kâh Hendekteyim
Veysel Karani misali sükûttayım
Kendi nefsimle cihattayım
Ey inanlar! kavramıyla inen, İkra emriyle başlayan
Kur’anı azimüşanı buldum elhamdülillah
Mahşerde Resulullahın sancağının altında
Şefaatiyle mizandayım İnşallah

Nisan 2003 Nuh YILDIZ