Neşter dünleri kanatıyor
Tabip yaramı saramıyor
Ömür söküğü dikilmiyor
Yarınla aram açılıyor
Eylül nefesini aratan
Yağmurlar bize ağıt yakan
Mezar çiçeği gönlü yakan
Gözlerim gülünü sulayan
Yokluğun dağları taşıtan
Yoluna ağır aksayan can
Hayalin yüke el uzatan
Acı gerçek kalbimi vuran
Ayrılık görünmez kanıyor
Ruhum ince ince sızlıyor
Dayantım uyumak istiyor
Toprak ana kucak açıyor...
Sevgi Gül İlkan
Kayıt Tarihi : 31.10.2025 01:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hüznün hüzün doğurdu Eylül yeline koydu Beni bana savurdu Kalbim göz yaşı doldu Kaleme mürekkep konuldu Gül şiire kanadı durdu Ruh libasını mı soyundu Canım kapıya vurdu durdu... Sevgi Gül İlkaN
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!