Ben hüznü severim
Hüzün beni
Ama neden diye
Sormassın beni hüzünlendireni
Bir hüzündür alıp gitmişse beni
Mutlaka olmalı değilmi bir sebebi
Gecem ayrı bir karanlık
Gündüzler yakıyorsa bedeni
Kalmadığınada inanmışsa
Bu Dünya'da hiç seveni
Hala neden suçlarsın ki beni
Yüreğindeki sevdadır
Bilmelisin Salih'in tek serveti
Dünya'nın yanında kainatı verseler
Değişirmi sor bakalım seni
Anla artık anla ne olur
Senin hasretin, senin sevdan
Sensizlik bu hale getiren beni
Belki bir gece feneri
Belki gündüz ortasında
Bir ateş böceği
Ama hala sensiz sana hasret
Umutsuz bir sevda bunun tek nedeni
Y.Tarihi 28-09-2002 Saat 21.00
Salih ÖzalaşanKayıt Tarihi : 7.10.2002 17:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Salih Özalaşan](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/10/07/ben-huzun-ve-sen.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!