Ben Hiçim, İsteğim Annem İçin...!

Mahir Odabaşı
533

ŞİİR


7

TAKİPÇİ

Ben Hiçim, İsteğim Annem İçin...!

Ben bir çocuk, ben bir öğrenci
İmrenirdi bize yaşlısı genci.
Çünkü, mutlu bir yuvamız vardı,
Anne baba paylaşırdık sevinci.
Ama birden dünyamız yıkıldı.
Kabına sığmayan annem,
Yaşadığı deprem sonucu,
Felç olup, yataklara takıldı
Sıcağı sıcağına sabır denilip
Tedavisi için doktorlara,
Türbelere bakıldı.
Ama nafile,
Sonuç, olumsuz kaldı.
İyileşmesi için zamana,
Ve bol paraya ihtiyaç vardı.
Babam sıcağı sıcağına,
Hanım sabır demişti.
Baktı işler iyiye gitmiyor,
Birden değişti.
Evet birden değişti.
Her şeye darılıyordu,
Önüne gelene bağırıyordu.
Ve zavallı annem,
Evet annem,
Kaderim deyip,
Karşılık vermeden,
Hep için için ağlıyordu.
Benimse,
Bu ortamda,
Kafam ders almıyordu.
Ve bir gün babam,
Her şey bitti, bitti diye mırıldandı.
Soğuk bir kış günü,
Paltosunu aldığı gibi,
Arkasına bakmadan,
Sokağa fırladı…
Geride,
Yatalak bir anne,
Ve çaresiz bir çocuk.
Kaderimiz deyip,
Gözyaşları içinde,
Sarıldık birbirimize,
Buruk, buruk…
Uzun rüyalara daldık
Ve annem,
Geçmiş bitti,
İyi gün dostuymuş,
Meğer baban,
Hayallerimizi de alıp, gitti dedi.
Ben,avazımın çıktığı kadar,bağırdım.
Olsun!
Pes etmek yok
Bu iş ciddi,
Sanılmasın ki; bu oyun,

Burada bitti.
Hayır, hayat yeni başladı.
Çünkü ben okuyacağım,
Ve büyük adam olacağım.
Annemi yataklara mahkum eden,
Depremlere önlem alacağım
Ve aynı zamanda,
Anneme hizmet edip,
Vefasızlık eden babamı,
Utandıracağım.
Ama,
Başımızı sokacak bir göz oda,
Çalışmak için bir masa,
Yazmak için bir defter, bir kalem,
Okumak için bir kitap
Olursa yeter bana.
Simit yemez, çay içmem.
Kantinin yanından geçmem.
Gece gündüz çalışırım,
Hayatın zorluğuna alışırım.
Geleceğimi kazanıp,
Nasipse,
Mutlulukla buluşurum.
Yalnız,
Benim bir derdim daha var.
Ama, o bambaşka
Çünkü, o artık benim,
Hem annem, hem babam!
Hem oyun arkadaşım.
Hem de dertlerimi paylaşan sırdaşım.
Ben var ya, ben!
İşte ona muhtacım.
Onun iyileşmesi tek arzum.
Dedim ya,
O felçli bir yasta.
Ölümden değil,
Benden ayrılacağı için,
Gönlü yasta…
Gözleri hep dolu yaşla.
Ne olur, onu kurtarın.
Ben nasıl olsa çalışır,
Ayakta kalırım.
Ama, annem yanımda olmazsa,
Canım sıkılır, dünyam yıkılır,
Mutsuz olurum.
Hayattan kopup,
Umutsuz olurum.
Sahip çıkan olmazsa,
Belki, yanlışa saplanıp,
Yolun sonunu
Erken bulurum.
Bunun için,
Ne olur, onu kurtarın,
Ne olur onu kurtarın…

Mahir Odabaşı
Kayıt Tarihi : 27.4.2010 14:06:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


Televizyonda izlediğim bir haber üzerine yazılmıştır.İyi günde beraber olup, kötü günde çareyi terketmekte bulan babalar için...

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Mahir Odabaşı