Ben hiçbirşeyi... Şiiri - Mustafa Fırat Gez

Ben...
Uslanmaz ben...

Ben hiçbirşeyi sevmedim
Seni sevdiğim kadar.
Demedim aşkını nüfusuma geçirdiğim günden beri
Unut gitsin onu,boşver gitsin.
Hep yolveren oldum,yolculuklar deviren.

Ben hiçbirşeyi istemedim
Seni istediğim kadar.
Hatta hayal meyallerle süslenen
Küçük,kenarları ışıklı bir spor ayakkabım bile olmadı benim.
Sırf geçtiğin yollarda ki ayak izlerin kaybolmasın diye
Basmadım üstüne,çiğnemedim.

Ben hiçbirşeyi özlemedim
Seni özlediğim kadar.
Özlemler hep acı verir bilirsin.
Bir on küsür sene evvel kedilere kaptırdığım
Rengarenk güvercinimdir,birde sen geri gelecek diye
Gözüm yollarda zifir içinde sabahladığım.

Ben hiçbirşeyi beklemedim
Seni beklediğim kadar,hayret ettim.
Kurak bir iklime yağmurdur beklenen,bir de sen
Uzak yolların yolcusudur beklenen,birde sen
Bir de sensin bir lahza gözünü kırpmadan beklenen
Bir de sensin...bir de sen.

Ben hiçbirşeyi delicesine sevmedim,
Yerli yersiz istemedim,
Kolay kolay özlemedim,
Ve her anı umutla yüreğime bağlı beklemedim
Seni beklediğim kadar.

Ve demedim hiçkimselere...
Senin için;
Yapabileceğim daha başka ne var...
(9 EYLÜL 2009)