Ben Hiçbir Yerdeyim! Şiiri - Özhan Nural

Yanlış yerde arıyorsun beni,
Gökyüzünde değilim irtifa kaybettiğimden beri
Issız bir tarlada bak enkazıma.
Yanlış yerde arıyorsun beni,
O sokakta değil cesedim,
Bir toplama kampında çürümekte bu yahudi bedenim ve künyemdeki memleket hanesinde sen yazılı.
Yanlış yerde arıyorsun beni.
Belediye anonsunda geçmez adım,yada bir sorgu tutanağında
Gözlerim kelepçelenmiş ve belimde darp izleriyle çaresizler koğuşunda uyumaktayım ben ve ısrarla yanlış yerde arıyorsun sen.
Sen yanlış kişilere soruyorsun beni,
Kahve köşelerinde uyuya kalmadım,
Camii avlusunda uyanmadım imam nereden bilsin beni,tanımaz,
Çünkü ben gühankârım,Allah'a sor beni!
Okyanuslara gömüldüm ben,yeşiline değil çimenin.
Sen yanlış yeri eşiyorsun,ben arka bahçede değilim..
Güneş açmadım hala,yazın sıcağında arama,
Toprak toprak yağdım her bahar.
Mevsimlerde arama beni,bilmez çünkü yerimi kar taneleri
Ve yeniden söylüyorum yanlış yerde arıyorsun beni..
Adi bir vekilin dilindeki şerefsiz bir yalan kadar değersiz sana söyledikleri,
Ve tamamı dolan,kandırmışlar seni,sende bu yüzden yanlış mitingde arıyorsun beni,
Hecem yoktur benim,uymadım imla kurallarına,
Hep soru işaretlerim gelir hayallerimin sonuna sen yanlış cümlede arıyorsun beni.
Toprağima cemre düşmez benim,kuraktır,çatlamıştır güneşten tenim.
Yanlış coğrafyada arıyorsun beni..
Gitarda değilim,namelerim naz yapar dinleyene,çaldıkça sensizlik verem eder beni,
Kemandayım ben,yanlış enstrümanda çalıyorsun sen beni..
Çok yakışıklı değilim,çok zengin değilim,tek fiyakam sevdam o da karşılıksız çıktı senin hesabında,
Sen yanlış bedende arıyorsun beni..