Bir toprak damdı adı belki,
Kerpiçti duvarları,
İçinden rüzgarlar geçti
Ama ben hiç üşümedim.
İki söğüt arasında bir meşe,
Dört sarı yapraklı güz kavağı,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
