Ben Hiç Sevmedimmi Seni? Şiiri - Sefer K ...

Senin beni sevmeni sevdim

İki kelimeyle her şeyi anlatmak varken,neden böyle arayışlar içine gireriz ki?
Halbuki bütün anlatımların sonucu aynı yere varmıyor mu? Peki nedir o zaman,
bizi söylenmedik cümleler aramaya zorlayan.
Biraz düşündüm de anladım ki,Sevgi emek ister demişiz başında,onu anlatmak içinde emek gerekmiş anlaşılan.Bu yüzdenmiş hep söylenmemiş sözler arayışımız.Nazım'ın dediği gibi; 'En güzel söz henüz söylenmeyendir'. Belki de en güzel söz en başta olandı.Belki de ondan sonra başka bir söz yoktu söylenecek.Belki de hep bu yüzden onu hep sona saklamışızdır.
Hani her şeyi saymadıktan sonra; Ben seni hangi sözde,hangi şarkıda,hangi şiirin mısrasında sevmedim, diyemezsin ki.
Seviyorsan,ki zaten onun içindir bu arayışlar.Hep söylenmedik bir söz kalmalı içinde.
“Ben seni seviyorum” diyemezsinde; ”Senin beni sevmeni sevdim” en çok dersin.Hatta bir şairimizin dediği gibi; “Senin,beni sevme ihtimalini sevdim” dersin.
Herkes başka başka türlü anlatmak ister sevgisini.Kimi “seni seviyorum” la başlar,her cümlenin başında “seni seviyorum” der. Kimi de ağzına almaz bu iki kelimeyi.

Ben seni nasıl seviyorum,bilme istemem.
Seni nasıl sevdiğimi ben kendime bile söylemem.
Sen hep hayalimde kal böylece.
Ben seni dünyalarda sevemem.

Ben senin, bana uzaklığını sevdim.
Sana çıkmayan yolları,
Senin geçmediğin sokakları sevdim,
Seni görmeyen gözlerimi,
Sana uzanmayan ellerimi sevdim.
Seni öyle uzak sevdim ki,
Uzaktaki sensizliğimi sevdim.
Sanki, ben hiç sevmedim mi seni?