Ben Hic Sensiz Kalmadimki.....

Ben hiç sensiz kalmadımki
sensızliği tatmadım seninle hiç olamasamda
yürüdüğüm sokaklarda sen vardın,
seni gördüm baktığım her insanda
sen vardın aldığım nefesin her lahzasında
hastaysam ilacım, dertliysem dermanım oldun
gittiğim heryerdeydin sen, yıldızlar kadar uzak olsanda
seni duydum martıların çığlıklarında
bir bebek ağlamasında,kahkahalarında bir çocuğun
ben hiç sensiz kalmadımki
güneş seninle doğdu, o sıcaklık sendin yüreğimi ısıtan
ışığınığı senden aldı, sendin gözlerimi kamaştıran
ve ay seninle aydınlattı her gece,karanlık dünyamı
yıldızlar hiç olmayan çocuklarımızdı aslında
ben hiç sensiz kalmadımki
şarkılarda sesini, şiirlerde nefesini duydum
her sevda filminın başrolündeydin sen
ve her ressam seni çiziyordu tuvaline
okuduğum bütün kitapların kahramanıydın
bütün danslarımı seninle yaptım her gece gün doğumuna kadar
ben hiç sensiz kalmadımki
canımı acıtsada gidişin gelişinin müjdecisidir dedim
ve sarıldım hayaline vuslat türküleri dilimde
bu kadar yanarken yüreğim, ve bi okadar doluyken seninle
sen hiç bensiz olmadınki, ben vardım her saniyende......

zeynep ünal