Yine gözlerin düştü aklıma
Bir sonbahar akşamı
İnadına yeşil...
Her susuşun bir başlangıç
Her kaçışın peşinden gelişim oldu.
Düşündükçe gözlerini gitmeleri özledim
Yemyeşil bir deniz gibiydi gözlerin
Sahile vardığımda ayaklarıma dolanan yosun
Kıyılarına ulaşamadığım ada...
Sebebsiz bekleyişlerim sürdü
Vuslat anına dair.
Avuçlarımda yüzünün gölgesi dün gibi
Baktıkça beni yerle bir eden
Tablolarda sere serpe nü yansıman
Ben hiç sarhoş olamazdım
Oysa gözlerine bakınca
Bilmem kaç şişe şarap bu tükenen
Devrilen kaç gece sensiz
Yitip giden kaçıncı gün...
Uzun göl saatlerinde
Yokluğundu üzerime düşen perde perde...
Yakuttan bir örtü gibi...
Sen gittin bir akşam alacasının kızıllığında
Kalan son umut kırıntılarıda uçup gitti.
Bir martının çelimsiz kanatlarında.
Zemheride kaldı bak yüreğim
Ayazı soluyorum buram buram sen diye
Baharlar uğramaz oldu yurduma
Yarınlar kayıp gitti ellerimden.
Düşündükçe gözlerini
Gündüzler gecede son buldu
Bulutlar yağmurda...
Ellerim hasret
Yıllardır dokunamadığım
O güneş sarısı saçlarına.
Derin bir orman gözlerin
İçinde yeşilinin tüm tonlarını barındıran
Küçük bir çocuk neşesiyle
Kuytularında barındığım yer.
Öyle zamanlı zamansız uğradığım
İstanbul gözlerin.
(Bu şiir 15.05.2006 Tarih 11951 Numara ile Beyoğlu 12 Noterliği tarafından tastik edilmiş olup tüm hakkı Zeynep Akıncıya aittir.İzinsiz kullanılması ve çoğaltılması yasaktır.)
Zeynep AkıncıKayıt Tarihi : 25.5.2006 12:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Diğer ödüllü karikatürleri
görmek için tıklayın..
Ben Hiç Sarhoş Olmazdım
Yine gözlerin düştü aklıma
Bir sonbahar akşamı
İnadına yeşil...
Her susuşun bir başlangıç
Her kaçışın peşinden gelişim oldu.
Düşündükçe gözlerini gitmeleri özledim
Yemyeşil bir deniz gibiydi gözlerin
Sahile vardığımda ayaklarıma dolanan yosun
Kıyılarına ulaşamadığım ada...
Sebebsiz bekleyişlerim sürdü
Vuslat anına dair.
Avuçlarımda yüzünün gölgesi dün gibi
Baktıkça beni yerle bir eden
Tablolarda sere serpe nü yansıman
Ben hiç sarhoş olamazdım
Oysa gözlerine bakınca
Bilmem kaç şişe şarap bu tükenen
Devrilen kaç gece sensiz
Yitip giden kaçıncı gün...
Uzun göl saatlerinde
Yokluğundu üzerime düşen perde perde...
Yakuttan bir örtü gibi...
Sen gittin bir akşam alacasının kızıllığında
Kalan son umut kırıntılarıda uçup gitti.
Bir martının çelimsiz kanatlarında.
Zemheride kaldı bak yüreğim
Ayazı soluyorum buram buram sen diye
Baharlar uğramaz oldu yurduma
Yarınlar kayıp gitti ellerimden.
Düşündükçe gözlerini
Gündüzler gecede son buldu
Bulutlar yağmurda...
Ellerim hasret
Yıllardır dokunamadığım
O güneş sarısı saçlarına.
Derin bir orman gözlerin
İçinde yeşilinin tüm tonlarını barındıran
Küçük bir çocuk neşesiyle
Kuytularında barındığım yer.
Öyle zamanlı zamansız uğradığım
İstanbul gözlerin.
ZEYNEP HANIM ;
ÇEKİP GİDEN BİR ÇİFT YEŞİL GÖZÜN ARKASINDAN SÖYLENEN DUYGULARA BAKA MISINIZ..?...İŞTE ŞAİRLER BÖYLEDİR...BİR ANDA PINAR OLUP AKARLAR SAHRADAKİ UMUTLARA.....NE KADAR SAMİMİ DUYGULARDI HAYATIN AKIŞLARINDA MISRALARA CAN VEREN VE YAŞAMA SEVİNCİ VEREN DUYGULARINIZ...KUTLARIM YÜREĞİNİZİ...TAM PUAN...SEVGİYLE KALIN...SAYGILARIMLA...İBRAHİM YILMAZ.
Oysa gözlerine bakınca
Bilmem kaç şişe şarap bu tükenen
Devrilen kaç gece sensiz
sanki kendimi buldum bu şiirde yüregine sağlık arkadaşım çok güzel döktürmüşssün
TÜM YORUMLAR (6)