----Ben Hiç Doğum Günü Kutlamadım ki.

Ben hiç doğum günümü kutlamadım ki.
Ne doğum günü pastası alacak kadar param oldu.
Ne yanan doğum günü mumlarını üfleyecek kadar nefesim.
Ne de doğum günümü kutlayacak müsait bir zamanım.
Ve! ! !
Ve doğum günümü kutlayacak hevesim...
Çünkü:
Çünkü en çok ve en güzel doğum günleri çocuklukta kutlanır.
Bilir misiniz?
Halbuki! ! !
Halbuki benim güzel olması gereken çocukluk yıllarım...
Hep çalışmakla, hep mücadele etmekle geçti.
Ben hiç doğum günümü kutlamadım ki.
Dünya kadar ağır olan aile sorumluluğu...
İhtiyar, çaresiz, çalışamaz bir baba...
Bronşit, yatalak olan bir anne...
Evet! ! !
Evet evet! ! 1 Bir an tefekkür edin o durumu.
Ama! ! !
Ama hiç üzülmem.
Çünkü! ! !
Çünkü benim doğum günümü benim yerime kutlayanlar var.
Kimler mi?
Nasıl mı?
Söyleyim dostlarım, söyleyim.
Benim doğum günüm var ya! ! ! Benim doğum günüm.
Yeni yıl, ilk ayı ve yeni ayın ilk günü.
Yani! ! !
Yani 1.1. Ve ilgili yıl.
Ben hiç doğum günümü kutlamadım ki.
İşte bu yüzden! ! !
İşte bu yüzden, tüm dünya benim doğum günümü kutlar.
Benim isteğim dışında, zevkle ve isteyerek...
Parasız ve masrafsız, bana göre.
Hem gururlanırım, hem üzülürüm.
Gururlanırım çünkü: Doğum günümü kutlamaya acizken...
Onlar hiç ama hiç kaçırmazlar...
Üzülürüm çünkü: Doğum günü nedir, nasıl, neyle kutlanır.
Hiç ama hiç bilemedim.
Ben hiç doğum günümü kutlamadım ki.
İşte dostlarım, yaşamak zor iş velhasıl.
Ve şerefle bitirilmesi gereken an ağır görev.
Hayat ise kısa, keskin, ince ve uzun bir çizgi.
Düşmeden ayakta kalabilmek büyük iş.
Büyük bir gayret ve çaba gerektiren bir meşkale.
Kimi bal börek yerken...
Benim gibisi de doğum gününü kutlayamaz, ne çare.
Ben hiç doğum günümü kutlamadım ki.
Olsun, olsun.
Ama yine de en şanslı olan benim.
Çünkü! ! !
Çünkü tüm dünya benim yerime kutluyor ya.
Hayat güzel, yaşamak güzel, sevmek güzel.
Ben hiç doğum günü kutlamasam da,
Ne mutlu bana.Ne mutlu bana.
İyi ki doğmuşum.
İyi ki doğdum ben.
Haksızmıyım dostlar söyleyin bana.
İyi ki doğmuşum.
İyi ki doğdum ben.

Adıyaman—Kerim Baydak
Ocak-2000