Ben Hiç Din Değiştirmedim

kendimle kaldım gitmek üzere bir yere
göğe bakar deli atlar özellikle geceleri
kişnemez sadece söylenirler

öğrenilmez sonsuza baktım hiç
bu denli ilgili olmak mı gerek
genişlik derinlikle toplanmaz ki
niçin ertelemek usta geliş gidişleri
geç kalmak onur meselesi sanki
öteki ötekinden korkar değişir birden
gözlerinizin içine baka baka

ben hiç din değiştirmedim ki
imanımdan şüphe edilsin

söz gömülmedikçe dikey yatay
açıldıkça sevi acıdıkca kanayan
anlamlı gülüşünde sevinci çocukların
uyanır uyanmaz sokağa koşan
bir suyla arınıp akan ihanetlerle
geçiyor hain
korkak
vurdumduymaz zaman

zaman zaman gözlerim takılır bir koltuğa
uyumuştu bir güzel uyuyan
bir güzel bu koltukta
beyaz badanalı kırmızı ev hayaliyle
davul zurnayla geldik
def çaldılar gidişimizde
haydi kalk
pazarlıksız alış veriş bu
başlangıcı hatırlanmayan
bir düş bir düşüş

beynimizin izdüşümü elimizde
düşündüğümüz akıyor
buluyor bir yol kendine göre
göğe
yere
sana bana ona açılan
ellerimizle hepimiz
usta işi bir yontu peşindeyiz

zor elbet peşinde olmak bir şeylerin
peşin peşin kabullenmek peşindeliği
ekin ekmek toplamak ekini
zor elbet
sonsuza açılıp erememek sonsuza
bir kıvılcımla yakmak yanılgıları
mümkünsüz değilse de zordur mutlaka
bir akarsu gibi tazelenmek
denizin mavisi toprağın karasında
gökle birleşen ufku görmek

sessiz içyüzünü kavramak hayatın
konuklarla birlikte
konuklara karşın yaşamak