Ben hiç çocuk olmadım ki
Düşdüğümde yaralarımı saran olmadı benim
Ne Çamurlarda yuvarlanabildim gönlümce
Ne kırlarda koşup oynayabildim
Ne üstüm başım kirlendi
Nede elimden tutan oldu düştüğümde
Ağladığımda gözyaşlarımı silen olmadı hiç
Başımı okşayan kucağına alıp tatlı tatlı konusan
Ben hiç çocuk olmadım ki
Benim hiç uçurtmam olmadı mesela
Göklerde dilediğince süzülen
İpinden tutup sürükleyen beni
Ben hiç çocuk olmadım ki
Ben hiç çocuk olamadım ki
Daha doğmadan öldürdüler içimdeki çocuğu.
Kayıt Tarihi : 22.7.2012 17:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!