Ben hiç çocuk olmadım anne,
Sabahları anne nazıyla uyanan,
Şımarıkca ağlamalar yapan çocuk olmadım.
Yatağımdan her uyanışımda,
Hep soğuk bir evde, ekmeğin kuruduğu kahvaltı sofrasında,
Perdeleri kapalı odalarda uyandım.
Ne nazlanmayı bildim sensizlikde,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
