Annemi kaybedince anladım
Ben hala küçük bir çocuğum gönlümce
Ağlanacak günümde ağladım ben utanmadan
Sevgime ağladım kaybettiğimde
Yaşarken anlamamıştım sevdiğimi kaybetmeyi
Aylar geçti hala seviyorum gönlümde
Sana ziyaretimde güller getirdim rengarenk
Ogün bayramdı ama ben ağlıyordum
Toprağın üstüne yaydım o güzel gülleri
Yapabilecek başka birşeyim yoktu
Olamazdı olmayacaktı
Sana keşkelerim oldu annem
Dilerim mekanın cennet olmuştur
Ben hala en küçük oğlun
Fırtınalar dolu gönlünde
Yerin hep kalbimde senden öğrendiğim....
29.01.03
Erol ŞenKayıt Tarihi : 29.1.2003 09:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erol Şen](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/01/29/ben-hic-buyumedim-ki.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!