BEN HİÇ BÜYÜMEDİM ANNE
Miski amber gibi mi kokardın
Kır çiçekleri gibi mi yoksa
Ya da toprak kokusu yağmur sonrası
Hani huzur, dinginlik verir insana…
O yüzden mi hep içime çekişlerim
Ah! Hangisiydin? Bilebilseydim…
Ben seni hiç koklamadım anne!
Karabasanlı kâbuslar görürdüm
Korkardım, terlerdim, üşürdüm
Küçüldükçe küçülürdüm yatağımda
Hep düşledim karanlığı kovduğunu
Kollarınla sarıp, yüreğimi ısıttığını
Ben hiç kucağınla tanışmadım anne
Hasta olduğumda bakışlarının titreyişini
Göremedim ilaç olan gülümseyişlerini
Kaç kovanın balı saklıydı sözlerinde
Saçlarımı nasıl okşardı ki ellerin
Kelebeğin dokunuşu gibi mi mineye
Ben hiç şefkatini tatmadım anne
Sesin nasıldı ninni söylerken
Hiç masal dinlemedim senden
Anne kokulu uykulara yatmadım ben
Duvarlarda asılı kaldı çığlıklarım
Sevinçlerim ise benim gibi yetim
Ben seni hiç yaşamadım anne
Zamanında doyurulmadı duygularım
Bu yüzden çocuk, hep bir yanım
Akar gözyaşım, yüzüme yel değse
Örselenir kalbim, kırıcı bir sözde
Ararım sevgiyi gözbebeklerinde
Ben hiç büyümedim ki anne
10.10.2011- MİNE TÜRK AY
Mine Türk AyKayıt Tarihi : 10.10.2011 11:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
benim gibi annesinden ayrı büyüyen ve ya annesini kaybetmiş tüm evlatlar için yazıldı...
saygımla.
Sanirim bende buyumemisim Mine hanim :) harikaydi muhtesemdi yureginize saglik
ANNELER GUNUNUZ KUTLU OLSUN SEVGI VE GUZELLIKLER ICINDE KALIN SAYGILAR
Zamanında doyurulmadı duygularım
Bu yüzden çocuk, hep bir yanım
Akar gözyaşım, yüzüme yel değse
Örselenir kalbim, kırıcı bir sözde
Ararım sevgiyi gözbebeklerinde
Ben hiç büyümedim ki anne
TÜM YORUMLAR (47)