Ben hiç değişmedim ki; hep çocuk kaldım
Boyum uzadı,kilo aldım
Hafiften sakalım çıktı
Tel tel aklar düştüde saçıma;
Ben hiç büyümedim...
Hiç değişmedi duygularım
Hep yalnız ve dışlanmış hissettim kendimi
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
TEBRİKLER KALEMİNİZ DAİM OLSUN
Hayatı yaşamada tecrübelerin katkısı devam eder,zamanla beden yaşlansa da ruh Mevlamızın
takdiri ihtiyarlamaz aynı yaşta ve gençtir..Sevmeye çalışmayı duygululatan, insanlar küçükse de büyüktür Yaradan..Anlamı duygulu ilhamınızın başarılı şiirini kutlar,esenlikler dilerim.Erdoğan Vural
kalemine yüreğine sağlık.selam ve dua ile.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta