Ben bilmezdim acının tadını,
Hiç tatmamıştım ki çocukluğumda,
Daha gençlik çağımda,öğretti adını,
Hem de öyle bir tanıttı ki kendini bana........
Sanki sırtımda kamburum oldu adeta,
Çocuktum ufacıktım,top oynadım acıktım diyemedim,
Genç kız ken okulu asıp gezemedim,
İlk aşkı tadıp mektuplar yazamadım.......
Gençlik hülyalarını hiç yaşamadım ben....
Ruhu yorgun,beyni yorgun,
Yıllar geçti,yıllarım yorgun,
Çılgınca hiç akmadı sularım, durgun,
Bezginken yüreğim bir gün,
Tam on ikisinden vurdu ansızın....
Öyle bir yâr geldiki dolu dizgin,
Geç buldum çabuk kaybettim ama,
Yine yüreğim çok çok ÜZGÜN.........
Kayıt Tarihi : 3.3.2007 14:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yıllar geçti,yıllarım yorgun,
Çılgınca hiç akmadı sularım, durgun,
Bezginken yüreğim bir gün,
Tam on ikisinden vurdu ansızın....
Öyle bir yâr geldiki dolu dizgin,
Geç buldum çabuk kaybettim ama,
Yine yüreğim çok çok ÜZGÜN
Sen üzülmek için yaratılmadın, seninde gülmeye sevinmeye ve yaşamaya hakkın vardır tüm insanlar gibi seni seviyoruz iyiki varsın can dostum
Geç buldum çabuk kaybettim ama,
Yine yüreğim çok çok ÜZGÜN....
KİMBİLİR BELKİ BİRGÜN YİNE
BEYAZ ATLI PRENSİNİZ GELİR NESİBE
HANIM...YAŞAMDAN UMUT KESİLMEZ
KADERDEN KAÇILMAZ...
Kaleminize sağlık..ŞAHİN
TÜM YORUMLAR (2)