Sen şimdi o büyük aydınlığınla uyuyorsun karşımda.
Bense senli yaşamaları düşlüyorum
rüyalarının en ücra köşelerinde.
Kaleler yapıyorum düşlerimden.
En üst katına seni koymuyorum ama masallardaki gibi.
Sonra Zümrüt-ü Anka olup beni gagalarının arasında taşıyarak gezdiriyorsun tek tek...
Geçtiğimiz yerlerde çocukluğumdan kalma ekmek kırıntıları.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta