ben hiç alışık değilim sevilmeye,
o yüzden severken sessiz sev beni...
gönül yaralarım çok benim,
yaralarımı kanatmadan sev beni...
biliyor musun?
bugünlerde çok mutluyum,
ne olur mutsuz etmeden sev beni...
yaradana hep dua ettim bugün için,
ne olur yaradanı incitmeden sev beni...
minnetliğim beni sana götürenlere,
ne olur onları mahcup etmeden sev beni...
gönlümde bembeyaz bir sayfasın,
ne olur, onu kirletmeden sev beni..
bende senin için yaşayan biri var,
içimdekini öldürmeden sev beni...
içimde öyle çok, öyle çok güzelsin ki;
içimdekini çirkinleştirmeden sev beni...
bilsen benim hayatım paramparça,
ne olur daha da dağıtmadan sev beni...
Tanju Çubukçu
Kayıt Tarihi : 15.2.2020 17:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!