Ben Herseyi Söylerken

Ben herseyi söylerken...
kaynar sularda yüzüyordum, buz gibi ellerimle.
Kalbimin sesini duyuyordum, gözlerine bakarken.
Ve söylemedigin sözlerden,
dokunmamis ellerinden korkuyordum...
Sensizlikten korkuyordum,
ben herseyi söylerken...

Ben herseyi söylerken...
sen olmak istiyordum, hakkim olmadan.
Sen olup, benim olmak.
Bir sigara yakmak, bir bardak sarap icmek.
Hayalleri degil, seni istiyordum umutsuzca.
Ve bir tek senin olmak istiyordum,
ben herseyi söylerken...

Ben herseyi söylerken...
bir cocuk agliyordu yakinlarda, sehrin gürültüsünü duyuyordum.
Telefonun calmasindan, kapida bekleyen bir misafirden,
sen ve ben olmayan herseyden korkuyordum.
Sende, benden baska bir ben olmasindan korkuyordum,
ben herseyi söylerken...

Ben herseyi söylerken...
kokunu sonsuzcasina icime cekiyordum.
Sensiz duran, zamani dinlerken,
bir seyler söylemeni istiyordum bana dair.
sana ait birseyler olmak...
Biz olmak istiyordum, sonsuza dek.
aslinda sadece..... „Seni Seviyorum“ demek istiyordum...
ben herseyi söylerken...