Ben hergün ölmekteyim

Ben hergün ölmekteyim

Yanağını ıslatan her damla gözyaşının
Istırabını duyup burkulmakta yüreğim
O hüzünlü, sevdalı, ümitsiz bakışının
Elemiyle kahrolup ben hergün ölmekteyim

Aramızda engeller dağlar gibi sıralı
Sevdalarımız öksüz, yüreğimiz yaralı
Ümitler kaf dağında, murat; uzak-aralı
Bu sevdanın sonunu karalı görmekteyim

Vicdanın ipliğini çıkarmışlar pazara
Gönül gözleri a`ma almıyorlar nazara
Kalp kulağı tıkalı feryada, ah-u za`ra
Düşünerek başımı taşlara vurmaktayım

Yazı desem, Hakk yazmış, bozan kötü kulları
Kördüğüm eylemişler aşka giden yolları
Bülbülü kafeslemiş, koparmışlar gülleri
Çiçekten eser yoktur dikenler dermekteyim

Abuzer Yılmaz Türkmenoğlu