Sevdiğim, cennet yüzlüm, kadınım;
İki kelimeyi bir araya getirecek gücü kendimde her bulduğumda “aşk” damlar kalemimden
Gözlerim bakışlarına esir olmuşçasına boşluğa sabitlenirken, akıl melekelerim yerlerini duyguların tahakkümüne bırakıp benden firar eder her gece
O yüzden, yazdıklarımda “akıl mantık kırıntıları” aramak yerine, “gem-i azıya almış bir yüreğin” nasıl coşkun ırmaklar misali şelalelerden aşağılara doğru döküldüğünü tahayyül et olur mu?
…
Sen aslında şu bomboş odamın içindesin, hatta yanı başımda, hani neredeyse uzanıp saçlarını okşayabileceğim kadar yakınsın sanki
Sanki kolumu dolayıp boynuna sarılmakta, bağrıma bastırıp kucaklamaktayım doyasıya, öylesi yakın, öylesi içimde
Tamamını Oku
çok güzel bir çalışma...
yaşamak belkide nasip işi üstadım...
cesurluk ise yürek işi olsa gerek...
beğeniyle okudum...
tebrikler ve saygılarımla kutlarım...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta