Ben hep yorgunum Şiiri - Masal Mavi

Ben hep yorgunum
Düşlerim yorgun
Dünlerim yorgun
Ruhumun yorgunluğunu
Taşıyamıyor ayaklarım
Gücüm yetmiyor tek başına
Dünyayı düzeltmeye
Savaşları bitirmeye
Yoksulları doyurup, giydirmeye
Çocukların gözyaşlarını silmeye
Kirli sulardaki balıkları kurtarmaya
Doğayı katledenlere dur demeye
Bir başına gücüm hiçbir şeye yetmiyor
Düşündükçe yoruluyorum
Yazarken o kadar çok kelimeler
Yığılıyor ki boğazıma
Hangisine öncelik vereceğimi şaşıyorum
Ve sonra susuyorum
Suskunluğumda dağlar yankılanıyor
Denizler şaha kalkıyor
Ay küsüyor, güneş doğmuyor
Budanmış yüzyıllık çınar
Gölgesi yok oturup dinlenmek için
Gözyaşları ırmak olmuş çağlıyor
Kanat çırpmaktan yorulmuş serçe
Semra bari sen susma diyor
Ve ben
Ayaklarımı sürükleye sürükleye
Yürümeye çalışırken
Sesimi de duyurmaya çalışıyorum
Tutun çocuk yüreklerin kanatlarından
Duyun serçenin çığlıklarını
Görün yüzyıllık çınarın gözyaşlarını
Anlayın güneşin isyanını
Anla insanoğlu

11.06.2015 Semra BAŞER