İhanet gördüğüm delicesine sevdiğim sevdalarımda hep dik durmaya çalıştım.
Uygarlıklar gibi yıkılmama rağmen ve yine düşeceğimi bilmeme rağmen buna alıştım.
Ben her sevda da kral oluyordum. Her ihanet darbesi yediğimde kaybediyordum ordularımı.
Her aşkın sonun dada topraklarını kaybetmiş bir kral olarak yeni bir sevda arıyordum.
Hızlıca akan zaman içerisinde kendi yaralarımı kendim sarıyordum.
Niçin ihanet gördüğüme hep kafa yoruyordum.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta