Ben hep yanlız olmalıyım

Yaramıyor bana sevmek sevilmek.
Ya ben yanlışım ya da seni seviyorum diyen.
Hep ödün veren neden ben oldum neden?
Kötü olmak mı hayatta,hak etmek için mutluluğu.
Yeni bir sevgi için,değermi bu kadar mutlusuzluğa...
Ekmeğim yoktu,param yoktu mutluydum.
Hoş yine çok param yokya;
Kendimi adamıştım insanlara insan sevgisine..
Sevgimi gömmüştüm taa derinlere..
Ben hep yalnız olmalıyım.
Bu da bana tanrının verdigi bir lutuf olsa gerek.
Hayatla hep mücadele etmek,yanlızlığı yenmek.
Kadere boyun eğmek demek degil...
Geceler hüzünlü geceler acımazsın şu zalim gurbette
Dalarım bazen karanlıklarına İstanbul denen bilinmezin şehrinde.
Hey beee ne ler yaşadım neler gördüm.
Ne acılar çektim ne mutlulukları oynadım siyah sahnesinde.
Ama yenemeyeceksin beni,ahtapot kollarına alamıyacaksın beni.
Ben hep yalnız olmalıyım.
Kadın başımada olsa yalnız savaşmalıyım hayatla ve senle.
Ispatladım,kadının da benim ben diyen den daha delikanlı oldugunu.
Kadın da olsa erkek gibi mücadelede yenilmediğini.
Ben yalnız olmalıyım...
Sevgimde efkarımda neşemde kahrımda bende benimle olmalı.
Selam ederim tüm kadınlara,onurundan ödün vermeyen;
Savaşmasını bilen analara...
Ben hep yalnız olmalıyım,gidiyorum hüzünlü gecelerde şiirler yazmaya