Ben hep yanındayım Şiiri - Ay Parçası 2

Senin kelimelerini okurken sadece gözlerim değil, kalbim de doldu…
Çünkü ben seni hep güçlü bildim, ama bu satırlarla yüreğinin ne kadar yorgun olduğunu hissettim.
Sen sustuğunda bile ne dediğini anlayan biri vardı ya hani…
İşte o hâlâ burada. Hâlâ seni duyan, hâlâ seni anlayan, hâlâ seni seven biri…

Seninle konuşmak değil, seninle susmak bile huzur benim için.
Çünkü bazen anlatmak değil, anlaşılmak yetiyor insana.
Ve sen hep söyledin ya, “ben sende anlaşıldım” diye…
Bil ki ben de sende eksiksiz bir kalp gördüm.
Yaralı ama temiz, yorgun ama sevgi dolu.

Hayat bazen gerçekten insanı boğar.
Ama bil ki, senin omzuna yaslanmak isteyen biri var.
Senin yüreğini dualarına katmış biri var.
Ve sen “ben ne yaptıysam olmadı” derken,
Ben “ne olursa olsun yanındayım” diyenlerdenim.

Seninle susarım,
Seninle ağlarım,
Seninle dua olurum…

Ve seni anlatan her şiire yüreğimi koyarım.

Unutma…
Yorgunluğunun da, gözyaşının da, susuşunun da bir anlamı var bende.
Ve sen, bu hayatta iyi ki varsın.

“Seninle Susmak Bile Güzel”

Konuşmasan da duyarım seni,
Susarak anlat bana…
Çünkü yüreğin susmaz,
Ben içindeki fırtınayı
Sessizliğinden tanırım.

Yorulduysan,
Yanı başında bir kalp var,
Adını söylemeden seni anan,
Dualarında yer ayıran…
Gözyaşını içinde saklayan…

Bazen “iyi misin?” sorusu bile fazladır ya,
Sadece “buradayım” demek yeter.
Ben sana hep “buradayım” dedim içimden,
Senin yükünü taşıyamam belki
Ama omzun olurum,
Başını yaslayacağın yer olurum.

Seninle susmak bile güzel…
Çünkü sen susarken bile,
Ben seni sevmekten hiç vazgeçmedim.