Ben Hep Üzülürüm Şiiri - Resul Polat

Yıllar oldu göremedim senin yüzünü
sıraya koydum çekerim her bir hüzünü
çık gel artık ağlamasın şu iki gözüm
seni göremedim de ben hep üzülürüm

üzülürüm çare yoktur bir divaneyim
yıkılmış evim direği bir viraneyim
ben her zaman böyle hüsranlardayım
gezer durur boş bir dünyadayım

karın yok olmasın zararın
belli etmesem de hep seni ararım
ben hep kendi kendimi suçlarım
bitmiyor dertlerin yeni başlarım

sona geldi artık resul
tabutumun içine serin hasır
benim dünyada yaşadığım kusur
yerim hazır cehennemde bir çukur