Ben Hep Sensiz Kaldım

Ben hep sensiz kaldım.
Yola azıksız çıkmak gibi
Basit kenar lokantası ıssız benzinliklerin;
Kirli çatalları tozlu masaları uğraklarım.
Yarını düşünürken bugünü kaybetmek gibi
Aldandım.

Ben hep sensiz kaldım.
Bir durakta beklemek gibi
Hani hep başka semtlerin otobüsleri…
Dön dön adımlarımı saydım.
Açılan kapılara rağmen somurtan yüzlere daldım.
Kıskandım.

Uçar kuşlar uçar kelebekler ve de sinekler.
Hangisi sence?
Biri mutlu ederken biri rahatsız eder oysa,
Sinekler göz pınarından su içer gibi duyarsız kaldım.
Donakaldım.

Birbir saydım pencere pervazlarını, kaldırım taşlarını
Yol kenarı ağaçları ve hatta geçen kırmızı renkli arabaları.
Halimi Umursamadım.
Sonra… sonrası hep bi sensizlik.
Ben bugünde sensiz kaldım.
Hepsi bu yüzden sanırım.
(annem) Tcpassenger.erdogan